تحقیقات جدید ارتباط محکمی بین پریودنتیت مزمن و سکته‌ی مغزی یافته است.
SANTIAGO DE COMPOSTELA اسپانیا: مطالعه‌ی جدید پریودنتیت را بهLacunar Infract (نوعی سکته‌ی مغزی که در اثر ایجاد لخته در عروق کوچک مغزی اتفاق می‌افتد)که ۲۵ درصد از سکته‌های ایسکمیک را تشکیل می‌دهد¸مرتبط می‌کند. به‌طورکلی محققان مشاهده کردند که شرکت‌کنندگان در مطالعه که دارای بیماری پریودنتال بودند به‌طور قابل‌توجهی میزان ابتلا به سکته‌های لاکونار در آنها بیشتر از کسانی بوده است که بدون بیماری پریودنتیت بودند.
مطالعه شامل ۶۲ بیمار که در بخش مغزی بیمارستان کلینیکی دانشکده Santiago de Compostela از ژوئن ۲۰۱۴ تا ژوئن ۲۰۱۵ تحت مراقبت بودند و نیز گروه شاهد که ۶۰ نفر بودند می‌باشد. هر دو گروه مورد بررسی پریودنتیست ها و متخصصین مغز و اعصاب قرار گرفتند. شیوع بیماری پریودنتال به‌طور واضحی (۶۹ درصد) بالاتر از گروه کنترل (۳۱ درصد) بود.
همچنین شدت بیماری پریودنتال در بیماران سکته‌ی مغزی به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان در گروه مورد همچنین شیوع بیشتری از ریسک فاکتورهای عروقی شناخته شده مثل فشارخون بالا، دیابت ملیتوس، کلسترول بالا، سابقه‌ی بیماری قلبی، عادت سیگار کشیدن، مصرف استاتین و الکل را دارا بودند.
محققان اظهار کردند که ارتباط بین پریودنتیت مزمن و سکته‌ی لاکونار مستقل از عوامل شناخته شده هستند. محققان تأکید کردند:”اگرچه این مشاهدات ارتباط قوی بین دو وضعیت نشان می‌دهد تحقیقات بیشتری جهت پی بردن به مکانیسم‌های اساسی لازم است”.
بااین‌حال آنها تأکید کردند پریودنتیت مزمن منجر به التهاب سیستمیک و درنتیجه روی سلامت عروق خونی تأثیر بگذارد. سرپرست نویسندگان از بخش پریودنتیت دانشکده اظهار کرد: “مطالعات کوهورت آینده یافته‌های ما را تائید خواهد کرد. مطالعات مداخله‌ای جهت ارزیابی فواید درمان پریودنتال در بیماران مبتلابه پریودنتیتی که مبتلابه سکته‌ی مغزی شده‌اند باید انجام شود. درمان پریودنتال ممکن است التهاب سیستمیک و بنابراین ایجاد لخته‌های مغزی را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد”.
مطالعه تحت عنوان ” Chronic periodontitis is associated with lacunar infarct: A case–control stud,” به‌صورت آنلاین در مجله‌ی نورولوژی در تاریخ ۱۵ جولای منتشرشده است.
