بنابر گفته کویس پنج کلید وجود دارد که به کمک آن ها می توان نتیجه استتیک ایمپلنت تک دندانی در شرایط کشیدن فوری و جایگذاری ایمپلنت را پیش بینی کرد:

1)موقعیت دندان وابسته به لبه لثه

2) شکل پریودونشیوم

3) بیوتایپ پریودونشیوم

4) شکل دندان

5) موقعیت استخوان کرست قبل از کشیدن

پس از بافت نرم از استخوان 3 فاکتور از 5 فاکتور در پیش بینی استتیک را تشکیل می دهند.

هدف رستوریشن ایمپلنت قدامی شبیه سازی نمای ظاهری یک دندان طبیعی است. وجود حجم کافی استخوان برای کانتور صحیح بافت نرم و سخت الزامی است. جایگذاری سریع ایمپلنت پس از التیام اولیه استخوان آلوئولار یا پیوند استخوان معمولاً مفید خواهد بود. بدین ترتیب جایگذاری ایمپلنت در محل کشیدن دندان به مسأله بسیار محبوب و رایج تبدیل شده است.

معایب

زمانی که جایگذاری ایمپلنت بلافاصله در محل کشیدن دندان صورت می گیرد، جراح باید ابعاد ساکت و نقص بین پلیت لبیال استخوان و ایمپلنت را مد نظر داشته باشد. گاهی عرض فاسیوپالاتالی یک دندان قدامی بزرگتر از عرض مزیودیستالی است. زمانی که یک دندان قدامی باید کشیده شود، گاهی طی فرآیند کشیدن کورتکس نازک فاسیال صدمه دیده یا از بین می رود. در نتیجه در بسیار از موارد این مشکل چندین میلیمتر آپیکالی تر از کورتیکال پلیت پالاتال بوده و اغلب به پیوند استخوان و یا ممبرین در ناحیه اتصال با ایمپلنت نیاز است. برای جایگذاری فوری ایمپلنت دایره ای در ناحیه قدامی گاهی لازم است تا استئوتومی صورت گرفته و جایگذاری ایمپلنت با درگیر کردن دیواره لینگوال آلوئول و نفوذ به نصف یا دو سوم مسیر استخوان آپیکالی باقیمانده لینگوال در محل کشیده شدن دندان صورت گیرد تا فیکساسیون محکم تأمین شود.