پاپیلوماویروس انسانی (HPV) شایع‎ترین عفونت واگیردار تناسلی در سطح ایالات متحد آمریکا است. از بیش از 100 نوع مختلف این ویروس در حدود 40 مورد آنها می‌‏توانند در دهان، گلو و ناحیۀ تناسلی عفونت ایجاد کنند. در اغلب موارد سیستم ایمنی بدن انسان HPV را پیش از آنکه بتواند سبب ایجاد عفونت و علایم کامل شود پاکسازی می‎کند. برخی گونه‎های HPV باعث ایجاد ضایعات بی‌ضرر در دهان می‎شوند و به طور معمول شبیه به زگیل‎های معمولی به نظر می‎رسند، اما پزشکان برخی از دیگران انواع ویروس مزبور را با سرطان‎های دهان مرتبط دانسته‎اند.

 

HPV چقدر شایع است؟

HPV و HPV دهانی بسیار شایعند. بر مبنای اعلام "مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها" (CDC) در حدود 10 درصد مردان و 3.6 درصد زنان در ایالات متحد آمریکا دچار HPV دهانی هستند.

 

چه چیز باعث HPV می‎شود و چگونه گسترش می‎یابد؟

HPV دهانی بیشترین شیوع را از طریق رابطه دهانی و تماس دهان به دهان بین مردم دارد. در طول تماس دهان با آلت ناحیه تناسلی یا تماس دهان به دهان ذرات HPV به واسطه بزاق آلوده یا مخاط از طریق یک زخم باز یا بریدگی در دهان یا گلوی فرد غیر آلوده عفونت ایجاد می‏‌کنند. مادران نیز ممکن است HPV را به فرزندان خود منتقل کنند. اغلب تحقیقات اخیر نشان می‎دهند که HPV ممکن است گاهی اوقات بر اثر تماس دهان با وسایل پزشکی یا ظروف آلوده نیز منتقل شود. سیستم ایمنی معمولاً ذرات مهاجم HPV را پیش از آنکه عفونت ایجاد کنند از بین می‎برد. سیستم ایمنی سالم به طور معمول عفونت‎های HPV را در طول یک تا دو سال برطرف می‎کند. در هر حال، برخی عفونت‎های HPV قدرت مقاومت در برابر سیستم ایمنی را دارند.

 

ریسک فاکتورها

بزرگ‎ترین ریسک فاکتور برای ایجاد HPV دهان سکس دهانی یا تماس دهان به دهان با فرد آلوده به ویروس HPV است. پژوهشگران هنوز در تلاشند تا طیف کامل ریسک فاکتورهای HPV دهانی را تعیین کنند، اما عوامل شناخته شده در این مورد عبارتند از:

- عدم برخورداری از حفاظت کامل در طول رابطه دهانی

- بوسه‌های طولانی

- داشتن همخوابه‌های مختلف

- کشیدن سیگار و مصرف دیگر مواد دخانی

- شروع فعالیت جنسی از سنین پایین

- مصرف مشروب الکلی

- استفاده مشترک از ظروف و نوشیدنی‎ها

 

علایم و نمای ظاهری

بسیاری از مردم مبتلا به اشکال خفیف HPV فاقد هر گونه علامت مشخصی هستند. در عین حال نژادهای مختلفی از HPV وجود دارد که هر یک از آنها می‎تواند علایمی مختصر متفاوت ایجاد کند.

وقتی HPV سبب ایجاد یک عفونت فعال شود قادر است تا سبب بروز توده‌هایی شود که:

- کوچک و سفت هستند

- رنگ سفید، صورتی، گوشتی رنگ یا قرمز دارند

- اندکی برجسته یا مسطح هستند

- فاقد درد هستند

- معمولاً رشد کُندی دارند

- صیقلی یا اندکی شفافند

- به صورت منفرد یا به شکل جمعی شبیه به گل کم یا توده‎ای شبیه به کلم بروکلی ظاهر می‎شوند

- هر جای دهان امکان بروز آنها هست اما بیشتر روی زبان، کام نرم در قسمت پشت سقف دهان و لب‎ها ظاهر می‎شوند.

 

HPV علت پیشتاز در ایجاد سرطان‎های اروفارنژیال یا حفرۀ دهان است، اگرچه این عارضه‎ای نادر محسوب می‎شود. موضوع مزبور به ویژه در مورد آن عفونت‌هایی واقعیت دارد که زبان و پایه زبان در گلو را درگیر می‎کنند. نوعی HPV به نام HPV 16 سبب سرطان‎های دهان مرتبط به HPV محسوب می‎شود.سرطان‎های دهان گرایشی به ایجاد علایم آشکار به ویژه در فرآیند گسترش خود، دارند.

 

نشانه‎ها و علایم سرطان دهان شامل موارد زیر است:

- زخم یا تودۀ دردناکی که در طول سه هفته از بین نمی‎رود

- دشواری بلع یا احساس اینکه چیزها در هنگام تلاش برای بلع به هم چسبیده‎اند

- تغییر رنگ (قرمز، سفید، سیاه) بافت‎های نرم درون دهان

- متورم شدن لوزه‎ها که با درد همراه نیست

- بروز برآمدگی یا توده‎ای در دهان که بیش از سه هفته ادامه پیدا می‎کند

- بروز توده‎ای که فرد آن را از ناحیه خارج گلو احساس می‎کند

- احساس درد در هنگام جویدن

- گلودرد مزمن یا خشونت صدا

- سرفه مزمن

- بی‎حسی یا مور مور لب و زبان

- گوش درد یک طرفه که بیش از سه هفته ادامه پیدا می‎کند

- سرازیر شدن آب دهان

 

تشخیص HPV

در حال حاضر هیچ راه آسانی برای تشخیص HPV توسط پزشکان وجود ندارد. مفیدترین تست برای تشخیص HPV تست واکنش زنجیرۀ پلیمراز (PCR) است. تست PCR مقدار اندکی عصارۀ DNA را از یک نمونه مخاط گرفته و آن را تقویت می‎کند تا نسخه‎های پرشماری از آن ایجاد شود. داشتن نسخه‎های متعدد ذرات DNA به کارشناسان امکان می‏دهد تا درون سلول‎ها را بررسی کرده و DNA غیر نرمال یا ویروسی شده را شناسایی کنند. در موارد نادر وقتی ضایعات در دهان شکل می‎گیرند، این احتمال خواهد بود که پزشک به صرف معاینه دهان بتواند HPV را تشخیص دهد.

 

گزینه‎های درمانی کدامند؟

در حال حاضر هیچ درمانی برای علاج قطعی HPV یا حتی کاهش رشد آن وجود ندارد. طیفی از داروهای موضعی که در مورد HPV تولید و تست شده‎اند هیچ تأثیری در این مورد نداشته‌اند. در شرایط کنونی تنها راه درمان HPV استفاده از گزینه جراحی برای برداشتن توده‎های HPV است. برخی پزشکان نیز از کرایوتراپی با نیتروژن مایع برای منجمد کردن و برداشتن این توده‎ها استفاده می‎کنند. وقتی HPV تشخیص داده شود مردم نیاز دارند تا هر 8 تا 12 ماه یک بار تا زمان رفع عفونت یا زمانی که دیگر کشف نمونه‎های DNA در آن ممکن نباشد، تست انجام دهند.

 

پیشگیری از HPV

یکی از بهترین راه‎ها برای کاهش ریسک ابتلاء به HPV استفاده از واکسیناسیون است. در سطح ایالات متحد آمریکا واکسنی به نام گارداسیل 9 محافظتی تقریباً 100 درصدی در مقابل نژادهای مرتبط به انواع مختلف مرتبط به سرطان به ویژه HPV 6، 11، 16، 18، 31، 33، 45، 52، و 58 ایجاد می‎کند. در حال حاضر پزشکان توصیه می‎کنند که دختران و زنان در سنین 11 تا 26 ساله و پسران و مردان در سنین 11 تا 21 ساله از این واکسن استفاده کنند. دختران و پسران به طور معمول 2 دوز از واکسن را دریافت می‎کنند که در فاصله دستکم شش ماه به افراد داده می‎شود و این کار در سنین 11 تا 12 سالگی انجام می‎شود. نوجوانانی که نخستین دوز واکسن را در سن 15 سالگی گرفته‎اند نیاز به سه دوز واکسن خواهند داشت. گذشته از واکسیناسیون مردم می‎توانند ریسک ابتلاء به HPV یا ابتلاء زودهنگام به آن را از طرق زیر کاهش دهند:

- اقدام به رابطه ایمن، شامل رابطه دهانی با استفاده از کاندوم و محافظ دندان

- اجتناب از داشتن همخوابه‌های متعدد

- اجتناب از رابطه دهانی و بوسه‎های طولانی وقتی دهان دچار بریدگی‎های باز و زخم است

- برخورداری از غربالگری منظم برای بیماری‎های واگیردار جنسی در صورت فعال بودن از نظر جنسی

- صحبت با شریک جنسی در مورد وضعیت عفونت‎های واگیردار جنسی

- اجتناب از رابطه دهانی با شریک جنسی جدید

- برخورداری از بررسی منظم دهان و دندان

- بررسی دهان و زبان به صورت ماهانه برای تغییرات یا توده‎های غیر نرمال ایجاد شده

- مراجعه به پزشک یا دندان‎پزشک در صورتی که زخم‎ها یا توده‎های ایجاد شده در دهان یا روی زبان بیش از 2 تا 3 هفته ادامه یافته باشند.

 

   اغلب مردمی که دچار HPV می‎شوند علایمی را تجربه نمی‎کنند و ویروس به طور طبیعی برطرف می‎شود. اما مردمی که به HPV مبتلا می‎شوند نیاز دارند تا مورد پایش پزشکی قرار گیرند تا این اطمینان حاصل شود که بدن آنان در نهایت خود را از شر ویروس خلاص می‎کند و توده‎های ایجاد شده سرطانی نمی‎شوند. مردم دچار HPV در عین حال باید سعی کنند تا مانع از آلوده شدن مردم غیر مبتلا به HPV شوند. آنان می‎توانند این کار را از طریق انجام سکس به صورت ایمن و همچنین خودداری از بوسیدن طولانی مدت و استفادۀ مشترک از ظروف و نوشیدنی‎های مورد استفاده انجام دهند.

Source:
What does HPV look like in your mouth?
Last reviewed Wed 4 July 2018
By Jennifer Huizen 
Reviewed by Jill Seladi-Schulman, PhD 

 

منبع: مهرین