پژوهشگران موفق به ابداع یک عضله مصنوعی شده‌اند که علاوه بر استحکام و انعطاف‌پذیری، قابلیت ترمیم خود را دارد و بسیار کم‌هزینه است.
اين عضله مصنوعی نرم می‌تواند کارهای گوناگونی مانند برداشتن مواد ظریف و حتی حمل بارهای سنگین را انجام دهند.
این ماده که "الکترواستاتیک خوددرمانگر تقویت‌شده هیدرولیکی" یا (HASEL) نام دارد و در ساخت آن از عضله بیولوژیکی الهام گرفته شده، از پوسته‌های دونات شکلی ساخته شده که با مایع عایق‌شده الکتریکی پر شده‌اند.
این ماده می‌تواند تنها با دو سیم کنترل شود و هنگام جریان الکتریسیته در میان آن، تغییر شکل دهد. همچنین، هنگام شارژ با الکتریسیته منقبض و هنگام قطع الکتریسیته، منبسط می‌شود.
نسخه دیگری از این طراحی مبتنی بر مایع، از رساناهای یونی قابل کشش با لایه‌ای از مایع در میان آن ساخته شده است. این مایع لاستیک‌مانند می‌تواند هنگام شارژ شدن با برق، منبسط و منقبض شود و برای حمل یک گالن آب یا خم کردن یک بازوی رباتیک، به قدر کافی محکم است.
یک طراحی مشابه که توسط این گروه تحقیقاتی انجام شده اما در یک مجله جداگانه به چاپ رسیده، سه کیسه را کنار هم قرار می‌دهد که هنگام به کار رفتن با الکتریسیته، درست مانند یک عضله بیولوژیکی منقبض می‌شود اما می‌تواند بسیار سریع‌تر از عضله انسانی کار کند. این طراحی با عنوان " Peano-HASEL" نامگذاری شده است.
این ماده به خاطر طراحی مبتنی بر مایع HASEL و Peano-HASEL، می‌تواند پس از آسیب الکتریکی، خود را ترمیم کند.
اگرچه HASEL برای رباتیک نرم ابداع شده، امروزه توانسته است استفاده‌های گوناگونی داشته باشد
علاوه بر آن، این ماده می‌تواند در زمینه پزشکی به‌خصوص در ابداع اعضای مصنوعی برای افرادی که اعضای بدن آنها قطع شده و اندام های مصنوعی برای پزشکان در حال آموزش و دیگر درمان‌های پزشکی احتمالی در آینده هم مفید باشد.
