DentOnline
درباره کامپوزیتهای نانوفیل چه میدانیم؟
درباره کامپوزیتهای نانوفیل چه میدانیم؟

آخرین پیشرفت در فناوری کامپوزیت استفاده از نانو تکنولوژی در توسعه فیلترها بوده است یعنی تولید ساختارها و مواد فانکشنال در محدوده نانومتر به روشهای مختلف فیزیکی و شیمیایی برای ایجاد ساختارهایی با خصوصیات و فانکشنهای جدید و به علت سایز کوچک آنها نانو فناوری به وسایل و سیستمهایی نیاز دارد در حال حاضر دو نوع متمایز از کامپوزیتهای دندانی در دسترس است که شامل نانوذرات میباشد: 
1- نانوفیلدها: حاوی ذرات نانومتری (1- 100 نانومتر) در سراسر ماتریکس زرینی و ذرات بزرگتر اولیه وجود ندارد. 
2- نانوهیبریدها: حاوی ذرات بزرگتر (0.4تا 5 میکرون) به همراه ذرات نانومتری

? کامپوزیتهای نانوفیلد
وارد کردن نانوفیلدها به کامپوزیتهای دندانی با اهداف متعددی انجام میشود: 

1- اندازه ذرات نانومتری کمتر از نور مرئی که مزیت ایجاد مواد بسیار شفاف را فراهم میکند. 
2- نسبت سطح به حجم نانوذرات خیلی بزرگتر است.
دو نوع از نانوذرات برای این دسته از کامپوزیتها مورد استفاده قرار میگیرد: 
نوع اول ذرات نانومتری که اساسا ذراتی با جرم یکسان متراکم نشده و غیر آگلومره سیلیکا به وسیله پدیده سل تولید شده ولی اگر این ذرات به تنهایی به کار روند (کامپوزیت پر از فیلر) خصوصیات رئولوژیک ضعیفی دارد
نوع دوم بر جبران این نقطه ضعف نانوکلاستر از سل سیلیکا به تنهایی و نیز مخلوط اکسیدهای سیلیکا و زیرکونیا تولید شده محدودهاندازه اولیه ذرات مورد استفاده برای تهیه نانوکلاستر 75- 5 نانومتر است. این نانو کلاسترها با سینترینگ سبک اکسیدهای نانومتری ساخته میشوند، تا کلاسترهایی از توزیع کنترل شده سایز ذرات تشکیل شوند میتوانند توزیع سایز وسیعی از محدوده 100 نانومتر تا مقادیر زیرمیکرون باشند و میانگین سایز 0.6 میکرون را داشته باشند. نانو ذرات در یک نانوکلاستر مثل خوشه انگور شکل تکی خود را حفظ میکند. 

سطح هر دو نوع ذرات تحت تاثیر عامل کوپلینگ سیلان قرار گرفته که پس از کیور کردن امکان باند شدن آنها را در ماتریکس رزینی فراهم میکند.