دکتر علیرضا صراف
استاد گروه دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی مشهد
اگر بخواهم به عنوان یک دندانپزشک که پیوسته تولید علم را در دانشگاههای علوم پزشکی کشور رصد میکند نگاهی به سال ۹۵ داشته باشم، میتوانم بگویم رشد علم در این سال بسیار مطلوب بوده است، چرا که در حال حاضر تحقیقات خوبی در دانشگاهها در حال انجام است که به مرور زمان به سمت کاربردی شدن میروند و امید است بتوانیم از این طریق نیازهای کشور را مرتفع کنیم، اما به هر حال باید گفت مطالعه یک بحث و عمل به آن بحث دیگری است که پیچیدگیهای خاص خود را دارد. برای مثال مسلم است که انجام دادن مطالعه روی یک جامعه صد نفره با اجرای آن بر روی یک جامعه هفتاد میلیونی تفاوت بسیار دارد. نکته دیگر این است که تأثیرگذاری مطالعات بر روی جامعه در وهله اول بسیار زمانبر خواهد بود و در ضمن عملیاتی کردن آنها به همکاری چندین ارگان مختلف و همچنین تغییرعادتهای تغذیهای مردم و ادامه عادات بهداشتی مثبت آنها نیاز دارد.
حال اگر بهعنوان یک متخصص دندانپزشکی کودکان بخواهم نگاهی به وضعیت سلامت دهان افراد جامعه داشته باشم، باید بگویم انتظارات ما از نظر کاهش DMF چندان برآورده نشده است و متأسفانه هنوز هم کودکان جامعه ما DMF بالایی دارند. البته به جا است همکاران متخصص سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی در این باره که آیا طرح تحول سلامت دهان، به بهبود این شاخص کمک خواهد کرد یا خیر نظر بدهند، اما من به عنوان کسی که چند واحدی در این زمینه تدریس میکند، میتوانم بگویم خط اول تأمین سلامت دهان بهداشت فردی است و اگر فیشورسیلانت بدون رعایت بهداشت فردی انجام شود، ارزشی ندارد. به همین دلیل است که ما به همه بیماران خود میگوییم که با فیشورسیلانت و فلورایدتراپی معجزهای انجام نمیدهیم و بدون رعایت بهداشت، هیچ اقدام پیشگیرانهای ارزشمند نیست، اما اگر بهداشت دهان بهخوبی رعایت شود، در کنار آن انجام فیشورسیلانت و فلورایدتراپی بسیار خوب است.
موضوع مهم دیگر این است که همکاری ارگانها برای انجام اقدامات پیشگیرانه، باید از زمانی که افراد سن کمتری دارند شروع شود؛ چرا که اگر آموزش بهداشت از سنین پایینتر شروع شود، بسیار موفقتر خواهد بود. بنابراین میتوانیم برای رسیدن به این هدف، از بهزیستی به عنوان متولی مهدکودکها شروع کنیم و ضروری است که مربیان تربیتی و بهداشتی که در مهدکودکها حضور دارند نقش فعالتری داشته باشند.
منبع: دندانه