گفتگو با دکتر غلامرضا غزنوی درباره آسیبهای بازار کار دندانپزشکان جوان
ورود به رشته دندانپزشکی، رویای بسیاری از دانشآموزان است که این روزها، با افزایش پذیرش این رشته، راحتتر به وقوع میپیوندد، اما تصویری که بسیاری از دندانپزشکان جوان از آینده کاری خود دارند، بعد از فارغالتحصیلی و با دیدن شرایط کاری غیرعادلانه حاکم بر شهرهای بزرگ، در هم میشکند و راه طولانی پرفراز و نشیبی جای آن را میگیرد. دکتر غلامرضا غزنوی، رئیس سابق انجمن دندانپزشکی ایران، از جمله کسانی است که همیشه از این دغدغهها سخن گفته و به لزوم توجه به آنها تأکید کرده است. بنابراین با ایشان گفتگویی درباره مشکلات کاری دندانپزشکان جوان داشتیم که در ادامه میخوانید:
آقای دکتر غزنوی! شما در دوره ریاست خود در انجمن دندانپزشکی ایران، همیشه بر لزوم حمایت از دندانپزشکان جوان تأکید کردهاید. آیا آینده قشر تازه فارغالتحصیل برای شما نگرانکننده است؟
مسلماً با کثرت دانشکدههای دندانپزشکی که در سالهای اخیر بدون برنامهریزی و استراتژی خاصی اتفاق افتاد، مشکلات فارغالتحصیلان جوانی که روز به روز بر تعداد آنها افزوده میشود هم بیشتر میشود. این مشکلات، فقط محدود به کمبود بیمار و مسائل مالی و تهیه مطب نیست، بلکه در سالهای اخیر، عدم پایبندی ادارات مالیاتی به مفاد توافقنامههایی که بین اداره دارایی و سازمان نظام پزشکی منعقد میشد، نگرانی در مورد دندانپزشکان جوان را بیشتر میکند.
آیا اشباع شدن شهرهای بزرگ از دندانپزشک، میتواند سبب شود آنان به شهرهای کوچک و کمبرخوردار بروند؟
شاید این تفکر چندان درست نباشد. چرا که در این سالها تعداد دندانپزشکان بیشتر شده، اما این نتیجه از آن حاصل نشده است و شاهد هستیم که هنوز در کشور، مناطق دورافتادهای وجود دارند که اصلاً دندانپزشکی به آنها نمیرود. بنابراین میتوانیم بگوییم این راهحل اصولی نبوده است و به نظر میرسد ضروری است راهکاری از طرف وزارت بهداشت اندیشیده شود که حداقل دندانپزشکان بومی در شهرهای خود پایبند شوند.
بنابراین، چرا با وجود اینکه گفته میشود برای دندانپزشکان تسهیلات مالی خوبی در شهرهای کوچک در نظر گرفته شده است، آنان گاهی حتی زادگاه خود را رها میکنند و با شرایط سخت و نامساعد در تهران و شهرهای بزرگ مشغول به کار میشوند؟
دلیل اینکه دندانپزشکان به شهرهای دور نمیروند را باید به طور زیربنایی بررسی کرد. احتمالاً این مسئله به کمبود امکانات زندگی برای تأمین آسایش فرزندان و خانواده برمیگردد، اما به هر حال باید بگویم من دلیل آن را به درستی نمیدانم.
آیا افزایش دندانپزشکان در تهران، میتواند سبب شکسته شدن قیمتها شود یا تنها عوارض سوء مانند کاهش کیفیت مواد و خدمات در برخواهد داشت؟
قطعاً این کار عوارض سوء در بر دارد و این اتفاقی است که همین حالا هم افتاده است. در حال حاضر، Malpractice دامنگیر دندانپزشکی کشور شده است و بسیاری از همکاران جوان، به دلیل مشکلات مالی و نداشتن اجازه کار در تهران، در کلینیکهایی که با مدیریت صحیح و علمی اداره نمیشوند، مشغول به کار و در آنها استثمار میشوند و همین موضوع باعث میشود تعدادی از آنها به درمانهای غیرضروری رو بیاورند که نتیجهاش، تضییع حقوق بیمار و شکایت راه پیدا کردن به مراجع قضایی و سازمان نظام پزشکی است. اگرچه اساتید همیشه در دانشکدهها بر اخلاق پزشکی تأکید دارند، اما متأسفانه این مسائل در حال حاضر قدری کمرنگ شدهاند.
آیا حاضر هستید چند تن از این دندانپزشکان جوان که از شرایط غیرعادلانه در رنج هستند را به مطب خود بیاورید؟
نمیگویم حاضر نیستم این کار را انجام بدهم، اما من در مدت ۴۰ سال طبابت همیشه به تنهایی کار کردهام. شاید هم این شیوه کار صحیح نباشد.
در مدتی که در سمت ریاست انجمن دندانپزشکی ایران بودید، برای حل مشکلات دندانپزشکان جوان چه اقدامات عملی انجام دادهاید؟
ما در انجمن، کمیتههای حقوقی، اخلاقی، مالیاتی و غیره داشتیم که با شهرستانها در ارتباط بودند و به حل مشکلات دندانپزشکان کمک میکردند. حال اینکه چقدر در این زمینه موفق بودهایم را همکاران باید بگویند.
منبع: دندانه