محققان موسسه روماتیسم لیدز بریتانیا عنوان می کنند التهاب موضعی در سطوح مخاطی، نظیر لثه ها، ممکن است علامت خودایمنی سیستماتیک مشاهده شده در آرتروز روماتوئید باشد.

محققان در توضیح این ارتباط بیان می کنند که خودایمنی موجود در بیماری آرتروز روماتوئید از طریق واکنش آنتی بادی پروتئین های سیترولینه مشخص می شود و باکتری دهانی Porphyromonas gingivalis (Pg) تنها پاتوژن انسانی است که این آنزیم را داشته و می تواند موجب ایجاد پروتئین های سیترولینه شود.

«کالویر مانکیا»، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «نتایج ما نشان می دهد که آنتی بادی های مرتبط با آرتروز روماتوئید نظیر آنتی بادی های پروتئین ضدسیترولین، قبل از بروز هر نوع بیماری مفصلی وجود دارند. این موضوع نشان می دهد که آنها از محلی خارج از مفاصل نشات می گیرند.»

آرتروز روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن است که بر مفاصل فرد تاثیر گذاشته و موجب درد و ناتوانی شده و می تواند بر اعضای داخلی هم تاثیر بگذارد.

این مطالعه شامل ۴۸ فرد در معرض خطر بود که آزمایش شان از لحاظ آنتی بادی پروتئین ضدسیترولین مثبت بود و دارای علائم اسکلتی-عضلانی بودند؛ ۲۶ بیمار مبتلا به آرتروز روماتوئید و ۳۲ فرد سالم در قالب گروه کنترل بودند.

DNA از پلاک ایجاد شده کنار لثه هر بیمار جدا شد و از لحاظ میزان سه نوع باکتری اندازه گیری شد: Pg،Aggregatibacter actinomycetemcomitans (Aa) و Filifactor Alocis.

نتایج نشان داد میزان دو نوع باکتری Pg و Aa در افراد در معرض خطر بالا بود. با این حال در افراد در معرض خطر، تنهاPg در محل دندانی افراد سالم به شکل قابل توجهی افزایش یافته بود و با بیماری لثه مرتبط بود.

منبع: مهر