دکتر سیامک شایان امین
دندانپزشک و فعال صنفی و رسانهای دندانپزشکی
کاندیدای هفتمین انتخابات نظام پزشکی شهر تهران
در شبکههای اجتماعی بسیار با این سوال مواجه میشوم که علت کاندیدا شدن من چیست و چه منفعتی را از این کار دنبال میکنم؟ و اگر انتخاب شوم چه منافعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم به من میرسد؟
بگذارید رک و راست بگویم که این سوال یکی از بهترین سوالهاست. زیرا کسانی که مسوولیت داشتن را مساوی زحمت کشیدن بازنمایی میکنند و بر سر رأیدهندگان منت میگذارند که شب و روز در جلسات مختلف شرکت کرده و از زندگی و تفریحات مورد علاقهشان زدهاند، به نظر من درصدد پوشاندن منافع و امتیازاتی هستند که جایگاهشان به ارمغان میآورد. زیرا هیچ عقل سلیمی باور نمیکند که فردی از کار و مطب و بیمارستان و زندگی شخصیاش بزند و فقط برای رضای دوست به کار شبانه روزی در سازمان نظامپزشکی بپردازد؛ بیمزد و منتی!!
در این زمینه هم به نظرم باید روراست بود. من هم منفعت شخصیام را دنبال میکنم ولی به شیوهای جمعی!
بگذارید قضیه را روشن کنم. اگر نظامپزشکی در زمینه مالیات، هزینههای کمتر بیمه پزشکان و دندانپزشکان، بازنشستگی و مسایل دیگر پویا و جدی به دنبال چانیزنی با مقامات سیاسی و یا تصویب قوانین باشد، من نیز منتفع میشوم. حال آنکه این منافع را نمیتوانم به صورت شخصی به دست بیاورم و فقط باید تلاشی جمعی پشت آن باشد تا به نتیجه برسد.
البته یک روش دیگر هم برای منتفع شدن در صورت انتخاب هست. اگر من چشمم را بر روی بسیاری از مسائل ببندم و به هجومی که علیه پزشکان و دندانپزشکان میشود بیاعتنا بمانم و به اصطلاح فقط گاهگاه حرفهای بیخطری بزنم، در آن صورت نیز پیشنهاداتی به من میشود که معادل بیمه و بازنشستگی و… میتواند به نفع شخصی من تمام شود! البته در این حالت باید تلاش کنم به صورت مادامالعمر در جایگاهی که هستم بمانم و مانع انتخاب دیگر افراد شوم تا منافعم برای همیشه پایدار بماند. حال آنکه با پیگیری منافع جمعی و تصویب قوانین و ایجاد سازوکارهایی که بدون حضور من نیز بتواند حقوق من را استیفا کند، منتفع شدهام.
دومین دلیل برای حضور در انتخابات این است که به عنوان یک فعال صنفی به ایجاد یک سازمان رأی منسجم و پویا میاندیشم. وقتی فردی در انتخابات کاندیدا میشود افرادی در کنار او به فعالیت میپردازند و افراد دیگری نیز با برنامهها و سخنان او همدلی پیدا میکنند. با وجود چنین سازمان رأیی، چه انتخاب شوم و چه انتخاب نشوم، میتوانم تغییرات و خواستههای مدنظر را در سازمان نظامپزشکی و دیگر عرصههای عمومی دنبال کنم.
سومین دلیل هم یک موضوع شخصی است. با کمال صداقت باید اعتراف کنم که هر فردی که از سوی افرادی فرهیخته و تحصیلکرده انتخاب شود، بسیار احساس غرور و افتخار خواهد کرد. در این انتخابات نیز مورد اطمینان چنین جمعی قرار گرفتن تابع همین منطق است.
منبع: دندانه