گفتگو با دکتر امیررضا رکن، استاد دانشکده دندانپزشکی تهران درباره نقاط ضعف و قوت اجرای طرح تدوین کتب مرجع ملی
دکتر امیررضا رکن، استاد دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، یکی از دندان‌پزشکانی است که در بخش‌های مختلف خصوصی و دولتی مرتبط با دندانپزشکی از جمله شورای سلامت دهان و انجمن‌های تخصصی و انجمن مادر دندانپزشکی سابقه فعالیت دارد. بنابراین مناسب دیدیم درباره نقاط قوت و ضعف طرح تدوین کتب مرجع ملی و راهکار ارتقای آن با او گفتگویی داشته باشیم که در ادامه می‌خوانید:
- اقای دکتر رکن! حال که منبع قرار گرفتن کتب مرجع ملی برای آزمون دستیاری قطعی شده است، آیا می‌توان با تدریس کردن این کتاب‌ها پیش از آنکه مرجع سؤالات آزمون دستیاری قرار گیرند، این طرح را ارتقاء داد؟
کتب مرجع ملی، کتبی جدید و متفاوت از آنچه دانشجویان پیش از این در دانشگاه‌ها خوانده‌اند نیستند، بلکه محتوای آن‌ها همان کتب تکست پیشین است که فقط مرتب‌سازی شده است. بنابراین به نظر من این استدلال که کتب ملی باید اول تدریس بشوند و بعد منبع آزمون دستیاری قرار بگیرند صحیح نیست. چرا که محتوای آن‌ها قبلاً تدریس شده است و هیچ تناقضی با کتاب‌های منبع قبلی ندارد.
- به نظر شما یک سال فرصت، برای تسلط پیدا کردن بر ۱۴ کتاب جدید، کافی است؟
بله. در این ۱ سال دانشجو می‌تواند خودش را برای آزمون دستیاری سال ۹۶ آماده کند و در ضمن با مطالعه کتب مرجع ملی اطلاعاتی که یک دندانپزشک عمومی نیاز دارد بیاموزد. به عنوان یک استاد دانشگاه می‌گویم در حال حاضر دانش دندان‌پزشکانی که در آزمون دستیاری پذیرفته می‌شوند بسیار پایین است، چرا که فقط متکی به جزوه و کتاب‌های خلاصه‌ای هستند که ناشرین بخش خصوصی تهیه می‌کنند و با محفوظاتی که فقط تست زدن را به آن‌ها یاد می‌دهد در آزمون رزیدنتی پذیرفته می‌شوند. من با یک نگاه بی‌طرف می‌گویم که سطح دانش دانشجویان ما با خواندن این کتاب‌ها بسیار افزایش پیدا می‌کند. البته خود داوطلبین این مزیت‌ها را نمی‌بینند، چرا که روحیه دانشجویی ایجاب می‌کند افراد خواهان اخذ بیشترین نتیجه‌ها با صرف کمترین زمان ممکن باشند.
- اما با منبع شدن کتب ملی دیگر دانشجویان کتاب مرجع انگلیسی نمی‌خوانند. این موضوع را نمی‌توان نقطه ضعف این طرح دانست؟
مگر تا به حال دانشجویان دوره عمومی کتاب انگلیسی می‌خواندند؟ دانشجویان اگر خیلی همت کنند در دوره دستیاری اصل کتاب‌های انگلیسی را مطالعه کنند که این روزها در دست آن‌ها هم کتاب‌های خلاصه شده فارسی می‌بینیم.
- با توجه به اینکه طرح کتب مرجع ملی کاملاً دولتی است، برای جلوگیری از متوقف شدن بازبینی آن‌ها با تغییر دولت‌ها چه تمهیداتی باید اندیشیده شود؟
وقتی طرح به این بزرگی به نتیجه رسیده است، دیگر بازبینی آن در مقابل این همه سختی ناچیز است. چرا که کتاب‌های منبع قبلی هم هنگام بازبینی تغییر جزیی می‌کردند و در مورد بازبینی کتب مرجع ملی هم جای نگرانی وجود ندارد.
البته درست است که در کشور ما ثبات مدیریتی چندانی وجود ندارد و با تغییر دولت‌ها، مدیران زیادی تغییر می‌کنند و این باعث می‌شود دغدغه امکان توقف این طرح ایجاد بشود، اما نباید احتمال کم‌کاری مدیر بعدی را پیراهن عثمان کرد و زحمات مدیر قبلی را از اساس زیر سؤال برد. بلکه این مشکل هم راهکار دارد و می‌توان بازبینی هر یک از کتاب‌ها را به یک انجمن تخصصی یا یک دانشگاه سپرد. قطعاً اگر از سوی اساتید و دانشگاه‌ها مطالبه جدی برای این کار وجود داشته باشد، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.
- آیا بهتر نبود انجمن‌های تخصصی در تدوین کتب هم دخالت داده می‌شدند؟
من سال‌ها است فعالیت انجمنی دارم و صراحتاً می‌گویم انجمن‌ها نمی‌توانستند برای شروع تألیف این کتاب‌ها هماهنگ عمل کنند. چرا که همه آن‌ها توانمندی یکسانی ندارند و تعدادی از آن‌ها پرقدرت هستند و بود و نبود تعدادی دیگر علی‌السویه است. بنابراین این کار را دبیرخانه باید شروع می‌کرد، اما در ادامه می‌توان انجمن‌ها را در کارهایی مانند بازبینی کردن کتب ملی دخالت داد.
منبع: دندانه
